шво, 
- 
		
Месца злучэння сшытых кавалкаў тканіны, скуры.
- Парвацца ў шве.
 - Накладаць швы (сшываць, змацоўваць краі раны, парэзу).
 - Па ўсіх швах трашчыць што
-н. (перан. прыходзіць у поўны заняпад, развальваецца;разм. ). 
 - 
		
Месца злучэння частак чаго
-н. (спец. ).- Швы чэрапа.
 - Ш. цаглянай кладкі.
 
 - 
		
Спосаб шыцця, вышыўкі.
- Няроўнае ш.
 - Сцябліністае ш.
 
 
Рукі па швах — пра рукі, выцягнутыя ўніз удоўж тулава.
|| 
- Ш. матэрыял (у хірургіі).
 
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)