шво,
-
Месца злучэння сшытых кавалкаў тканіны, скуры.
- Парвацца ў шве.
- Накладаць швы (сшываць, змацоўваць краі раны, парэзу).
- Па ўсіх швах трашчыць што
-н. (перан. прыходзіць у поўны заняпад, развальваецца;разм. ).
-
Месца злучэння частак чаго
-н. (спец. ).- Швы чэрапа.
- Ш. цаглянай кладкі.
-
Спосаб шыцця, вышыўкі.
- Няроўнае ш.
- Сцябліністае ш.
Рукі па швах — пра рукі, выцягнутыя ўніз удоўж тулава.
||
- Ш. матэрыял (у хірургіі).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)