шво назоўнік | ніякі род

  1. Месца злучэння сшытых кавалкаў тканіны, скуры.

    • Парвацца ў шве.
    • Накладаць швы (сшываць, змацоўваць краі раны, парэзу).
    • Па ўсіх швах трашчыць што-н. (пераноснае значэнне: прыходзіць у поўны заняпад, развальваецца; размоўнае).

  2. Месца злучэння частак чаго-н. (спецыяльны тэрмін).

    • Швы чэрапа.
    • Ш. цаглянай кладкі.

  3. Спосаб шыцця, вышыўкі.

    • Няроўнае ш.
    • Сцябліністае ш.
    • Рукі па швах — пра рукі, выцягнутыя ўніз удоўж тулава.

|| прыметнік: шыўны.

  • Ш. матэрыял (у хірургіі).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)