Verbum

барку́н, ✂, м.

Травяністая кармавая і меданосная расліна сямейства бабовых з белымі і жоўтымі кветкамі.

|| прым. баркуновы, ✂.

бармату́ха, ✂, ж. (разм.).

Спіртны напітак, які вырабляецца саматужным спосабам з хлеба, бульбы, цукру і інш.

ба́рмен, ✂, м.

Афіцыянт у бары​¹ (у 1 знач.), а таксама ўладальнік бара.

|| ж. барменка, ✂.

|| прым. барменскі, ✂.

баро́граф, ✂, м.

Прыбор, які сам запісвае змены атмасфернага ціску.

баро́даўка, ✂, ж.

Невялікая цвёрдая нарасць на скуры чалавека, на кары дрэў і інш.

|| прым. бародавачны, ✂.

баро́даўчаты, ✂.

Пакрыты бародаўкамі.

• Б. твар.

баро́дка, ✂, м.

1. гл. барада.

2. Выступ у якой-н. прыладзе (ключы, касе, хамуце і пад.).

   • Б. ключа.

баро́ка, нескл., н.

Архітэктурны і скульптурны стыль 16—18 стст., які вызначаўся дэкаратыўнай пышнасцю дэталей.

• У стылі б.

|| прым. барочны, ✂.

баро́метр, ✂, м.

1. Прыбор для вымярэння атмасфернага ціску.

   • Ртутны б.

2. перан., чаго.

   • Паказчык якіх-н. змен, стану чаго-н.
   • Б. грамадскай думкі.
   • Літаратурны б.

|| прым. бараметрычны, ✂.

• Бараметрычныя паказчыкі.

баро́н, ✂, м.

Дваранскі тытул, ніжэйшы за графскі, а таксама асоба, якая мае такі тытул.

|| ж. баранэса, ✂.

|| прым. баронскі, ✂.

• Б. замак.