Verbum

барана́, ✂, ж.

Сельскагаспадарчая землеапрацоўчая прылада ў выглядзе рамы з вертыкальнымі зубамі для рыхлення глебы.

баранава́льшчык, ✂, м.

Той, хто барануе.

|| ж. баранавальшчыца, ✂.

баранава́ць, ✂; незак.

1. Разрыхляць глебу бараной.

2. Пакідаць баразну, след на чым-н. (разм.).

   • Жэрдка баранавала зямлю.

|| зак. узбаранаваць, ✂, забаранаваць, ✂ і пабаранаваць, ✂.

|| наз. баранаванне, ✂.

бара́ніна, ✂, ж.

Мяса барана або авечкі як ежа.

• Плоў з баранінай.

барані́ць, ✂; незак.

Ахоўваць ад нападу ворагаў; засцерагаць ад чаго-н. непрыемнага.

• Б. свой край.

|| звар. бараніцца, ✂.

барано́к, ✂, м.

Вырабленая аўчынка баранчыка.

бара́нчык, ✂, м.

1. гл. баран.

2. толькі мн. Невялікія пеністыя хвалі на вадзе, а таксама невялікія перыста-кучавыя воблакі.

3. Гайка з двума вушкамі для закручвання рукамі.

барахлі́ць, ✂; незак. (разм.).

Працаваць дрэнна, з перабоямі (пра маторы, механізмы і інш.).

• Тэлевізар барахліць.
• Сэрца барахліць. (перан.).

барахло́, ✂, н., зб. (разм.).

1. Старыя непрыгодныя рэчы, а таксама што-н. дробязнае, нязначнае.

   • Мяхі з барахлом.
   • Вырабляць рознае б.

2. перан., лаянк. Пра каго-, што-н. дрэннае.

   • Гэта не чалавек, а нейкае б.

|| прым. барахольны, ✂.

барахо́лка, ✂, ж. (разм.).

Рынак, дзе прадаюць з рук розныя, пераважна ўжываныя, рэчы.

• З самай раніцы гудзе б.