бара́нчык,
-
гл. баран. -
толькі
мн. Невялікія пеністыя хвалі на вадзе, а таксама невялікія перыста-кучавыя воблакі. -
Гайка з двума вушкамі для закручвання рукамі.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)