бармату́ха, ✂, ж. (разм.).

Спіртны напітак, які вырабляецца саматужным спосабам з хлеба, бульбы, цукру і інш.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)