Verbum

чэрствы, ✂.

1. Засохлы, цвёрды, сухі, нясвежы.

   • Ч. хлеб.
   • Чэрствая булка.

2. перан. Нячулы, бяздушны.

   • Ч. чалавек.
   • Чэрствая душа.

|| наз. чэрствасць, ✂.

чэсаны, ✂.

Мяккія і тонкія валёнкі з часанай воўны.

чэсны, ✂.

1. Праўдзівы, прамы; добрасумленны.

   • Ч. чалавек.
   • Ч. ўчынак.

2. Заснаваны на правілах чэсці, добрапрыстойнасці.

   • Чэснае жыццё.
   • Чэснае імя.

3. Маральна чысты, цнатлівы.

◊

• Чэснае слова — выраз, які ўпэўнівае ў праўдзівасці чаго-н.

|| наз. чэснасць, ✂.

чэсць, ✂, ж.

1. Вартыя павагі і гордасці маральныя якасці чалавека; яго адпаведныя прынцыпы.

   • Справа чэсці.

2. Добрая, незаплямленая рэпутацыя чалавека.

   • Бараніць ч. свайго імя.

3. Цнатлівасць, нявіннасць (пра жанчын).

4. Слава, павага, пашана.

   • Госці ведалі, каму аказваць ч.
   • Ч. таму, хто самааддана працуе.

◊

• Аддаць чэсць каму — прывітаць ваеннага, прыклаўшы руку да галаўнога ўбору.

• Пара і чэсць знаць (разм.) — пара закончыць што-н.

чэхі, ✂, м.

Заходнеславянскі народ, які складае асноўнае насельніцтва Чэхіі.

|| ж. чэшка, ✂.

|| прым. чэшскі, ✂.

чэчэнцы, ✂, м.

Народ, які складае асноўнае насельніцтва Чэчэнскай Рэспублікі, што ўваходзіць у склад Расійскай Федэрацыі.

|| ж. чэчэнка, ✂.

|| прым. чэчэнскі, ✂.

чэшкі, ✂, ж.

Спартыўныя тапачкі на лёгкай (звычайна на ласінай) падэшве для заняткаў гімнастыкай.

шабас, ✂, м.

1. Суботні адпачынак, усталяваны яўрэйскай рэлігіяй.

2. Тое, што і шабаш.

шабасаваць, ✂; незак.

Святкаваць шабас.

• Яўрэі шабасавалі звычайна па корчмах.

шабаш​¹, ✂, м. (разм.).

1. Заканчэнне работы, перапынак для адпачынку.

   • Гудок паклікаў на ш.

2. у знач. вык. Скончана, даволі.

   • Я за такое больш брацца не буду, ш.