Verbum

шабаш​²

-у, м. У сярэдневяковых павер’ях: начное зборышча і разгул ведзьмаў.

шабашнік, ✂, м. (разм.).

Той, хто падраджаецца на прыватныя выгадныя заработкі.

• Наняць шабашнікаў.

|| прым. шабашніцкі, ✂

шабашнічаць

-аю, -аеш, -ае; незак.(разм.). Быць шабашнікам.

шабашыць, ✂; незак. (разм.).

1. Канчаць або перапыняць работу.

2. Зарабляць грошы, выконваючы выгадную работу, акрамя асноўнай (неадабр.).

|| зак. пашабашыць, ✂.

шабліст, ✂, м.

Спартсмен, які займаецца фехтаваннем на шаблях.

• Каманда шаблістаў.

шаблон, ✂, м.

1. Узор, па якім штампуюцца аднолькавыя вырабы.

2. перан. Агульнавядомы, збіты ўзор, які слепа пераймаюць.

   • Пазбягаць шаблону ў рабоце.

|| прым. шаблонны, ✂.

шаблонны, ✂.

1. гл. шаблон.

2. Які з’яўляецца шаблонам (у 2 знач.),збіты, банальны.

   • Шаблонныя фразы.
   • Ш. падыход да справы.

|| наз. шаблоннасць, ✂.

шабля, ✂, ж.

Халодная з доўгім выгнутым клінком.

• Сячы шаблямі ворага.
• Атрад у сто шабель (г.зн. складаецца са ста кавалерыстаў).

|| памянш. шабелька, ✂.

|| прым. шабельны, ✂.

• Шабельныя ножны.

шабулдых у знач. вык. (разм.).

Упаў, я ў ваду.

шабулдыхнуцца, ✂; зак. (разм.).

З шумам, хутка, уваліцца ў ваду, балота і пад.