Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

шагам, прысл.

Мерна пераступаючы нагамі, не бягом.

  • Конь ішоў ш.
  • Ш. марш! (каманда).

шагісціка, , ж.

Абучэнне маршыроўцы (на шкоду іншым, больш істотным ваенным заняткам).

шайба, , ж.

  1. Падкладка пад гайку ці плешку шрубы ў выглядзе металічнага кольца.

  2. Невялікі цяжкі гумавы дыск, які ўжыв. пры гульні ў хакей.

    • Шайбу! (вокліч хакейных балельшчыкаў, якія падахвочваюць ігракоў).

|| прым. шайбавы, .

шайка, , ж. (разм.).

Група людзей, аб’яднаных якой-н. злачыннай дзейнасцю.

  • Ш. бандытаў.
  • Ш. жулікаў.

шайтан, , м.

У мусульманскай міфалогіі: злы дух, сатана.

  • Не паддаецца дрэсіроўцы, ш. (як лаянка).

шакал, , м.

Драпежная жывёліна сямейства сабачых, якая харчуецца мярцвячынай.

|| прым. шакальны, і шакаліны, .

шакалад, , м.

  1. Кандытарскі выраб — застылая маса какавы з цукрам.

    • Плітка шакаладу.
  2. Салодкі напітак на малацэ з парашку гэтага вырабу.

    • Выпіць кубак шакаладу.

|| прым. шакаладны, .

  • Ш. колер (карычневы).
  • Шакаладнае дрэва (вечназялёнае паўднёвае дрэва, з насення якога атрымліваюць какаву).

шакаладка, , ж. (разм.).

Плітка шакаладу або шакаладная цукерка.

шакаладна-...

Першая частка складаных слоў са знач. колеру шакаладу, карычневы, з адценнем такога колеру, напр. шакаладна-буры, шакаладна-карычневы.

шакіраваць, ; незак. (кніжн.).

Ставіць у няёмкае становішча, бянтэжыць парушэннем правіл прыстойнасці.

  • Мяне шакіруе яго фармальнасць да гэтага чалавека.