Verbum

хібіць, ✂; незак. (разм.).

1. Дапускаць пралікі, недакладнасці, рабіць памылкі.

2. перан. Баяцца каго-н., губляцца перад кім-, чым-н.

   • Перад кім хібіў старшыня, дык гэта перад начальствам.

хібнасць, ✂, ж.

1. гл. хібны.

2. Розніца паміж сапраўднай велічынёй чаго-н. і велічынёй, атрыманай пры вымярэнні; адхіленне ад зададзенай велічыні; недакладнасць.

   • Абсалютная х.
   • Адносная х.

хіліцца, ✂; незак.

1. Прыгінацца ўніз, нахіляцца, нагінацца.

   • Да вады хіліліся вербы.
   • Буйныя каласы хіліліся да зямлі.

2. Нахіляцца набок.

   • Судна пачало х. на той бок, дзе была прабоіна.

3. перан. Набліжацца да чаго-н., да якой-н. мяжы. Кароткі снежаньскі дзень хіліўся к канцу.

   • Час хіліўся да восені.

4. перан. Здавацца, пакарацца.

   • Не нам х. перад цяжкасцямі.

5. перан. Накіроўвацца, ісці да чаго-н. (пра гутарку, справы, учынкі і пад.).

   • Было відавочна, куды хіляцца падзеі.
   • Справа хіліцца ў патрэбным напрамку.

6. Туліцца, гарнуцца да каго-н.

   • Хлопчык хіліўся да матулі.

7. перан. Мець цягу, сімпатыю да каго-н.

   • Сын больш хіліўся да бацькі, чым да маці.

хіліць, ✂; незак.

1. Прыгінаць уніз, нахіляць.

   • Вецер хіліць бярозку да зямлі.
   • Маці хіліць галаву над магілай сына.

2. Нахіляць набок.

   • Вецер хіліў лодку.

3. безас. Ахопліваць, адольваць каго-н. (пра сон, дрымоту).

   • Яго хіліць сон.
   • Дзяцей хіліла на дрымоту.

4. перан. Хіліцца, набліжацца да чаго-н.

   • Хіліла ўжо к вечару (безас.).

5. перан. Накіроўваць да чаго-н. (думку, справу і пад.).

   • Было зразумела, куды ён хіліць гутарку.

6. перан. Прыцягваць, вабіць; гарнуць, цягнуць.

   • Сумны настрой не хіліў да песень.
   • Яго хіліла да навукі (безас.).

хілы, ✂ (разм.).

Слабы, хваравіты.

• Хілае дзіця.
• Хілая расліна.

|| наз. хіласць, ✂.

хім...

Першая частка складаных слоў са знач. які мае адносіны да хіміі, хімічны, напр. хімапаратура, хімвалакно, хімзавод, хімкамбінат, хімсыравіна.

хімера, ✂, ж.

1. Неажыццявімая, нязбытная і дзіўная мара (кніжн.).

2. Скульптура фантастычнай пачвары (напалову леў, напалову каза).

|| прым. хімерычны, ✂.

хімерычны, ✂.

1. гл. хімера.

2. Фантастычны, нязбытны, няздзейсны (кніжн.).

   • Хімерычная ідэя.

|| наз. хімерычнасць, ✂.

хімізаваць, ✂; зак. і незак.

Укараніць (укараняць) дасягненні хіміі і хімічных метадаў апрацоўкі рэчываў у тэхніцы, прамысловасці і сельскай гаспадарцы.

|| наз. хімізацыя, ✂.

хімік, ✂, м.

Спецыяліст у галіне хіміі, а таксама работнік хімічнай прамысловасці.