хібіць, ✂; незак. (разм.).

  1. Дапускаць пралікі, недакладнасці, рабіць памылкі.

  2. перан. Баяцца каго-н., губляцца перад кім-, чым-н.

    • Перад кім хібіў старшыня, дык гэта перад начальствам.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)