хіліць дзеяслоў | незакончанае трыванне

  1. Прыгінаць уніз, нахіляць.

    • Вецер хіліць бярозку да зямлі.
    • Маці хіліць галаву над магілай сына.
  2. Нахіляць набок.

    • Вецер хіліў лодку.
  3. безасабовая форма: Ахопліваць, адольваць каго-н. (пра сон, дрымоту).

    • Яго хіліць сон.
    • Дзяцей хіліла на дрымоту.
  4. пераноснае значэнне: Хіліцца, набліжацца да чаго-н.

    • Хіліла ўжо к вечару (безасабовая форма).
  5. пераноснае значэнне: Накіроўваць да чаго-н. (думку, справу і пад.).

    • Было зразумела, куды ён хіліць гутарку.
  6. пераноснае значэнне: Прыцягваць, вабіць; гарнуць, цягнуць.

    • Сумны настрой не хіліў да песень.
    • Яго хіліла да навукі (безасабовая форма).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)