хіліць дзеяслоў | незакончанае трыванне
-
Прыгінаць уніз, нахіляць.
- Вецер хіліць бярозку да зямлі.
- Маці хіліць галаву над магілай сына.
-
Нахіляць набок.
- Вецер хіліў лодку.
-
безасабовая форма: Ахопліваць, адольваць каго-н. (пра сон, дрымоту).
- Яго хіліць сон.
- Дзяцей хіліла на дрымоту.
-
пераноснае значэнне: Хіліцца, набліжацца да чаго-н.
- Хіліла ўжо к вечару (безасабовая форма).
-
пераноснае значэнне: Накіроўваць да чаго-н. (думку, справу і пад.).
- Было зразумела, куды ён хіліць гутарку.
-
пераноснае значэнне: Прыцягваць, вабіць; гарнуць, цягнуць.
- Сумны настрой не хіліў да песень.
- Яго хіліла да навукі (безасабовая форма).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)