Verbum

усцягнуцца, ✂; зак. (разм.).

1. З цяжкасцю ўзысці, падняцца на верх чаго-н.

   • Ледзь усцягнуўся на ўзгорак.

2. Устаць, падняцца з пасцелі.

   • Чаго ты ўсцягнуўся з тэмпературай?

|| незак. усцягвацца, ✂.

усцягнуць, ✂; зак.

1. Цягнучы, падняць наверх або з цяжкасцю ўнесці, узвезці на што-н. высокае.

   • У. мех на вышкі.

2. Надзець, апрануць з цяжкасцю або накрыцца чым-н., нацягнуць на сябе што-н. (разм.).

   • Ледзь ужо ўсцягнула гэту сукенку.
   • У. ватовую коўдру.

|| незак. усцягваць, ✂ і усцягаць, ✂.

усчапіцца, ✂; зак.

1. Ухапіўшыся за каго-, што-н., павіснуць.

   • У. на шыю.

2. Узлезці куды-н. (чапляючыся, карабкаючыся; разм.).

   • У. на дрэва.

|| незак. усчэплівацца, ✂.

усчапіць, ✂; зак.

1. Павесіць, начапіць.

   • У. стрэльбу на плячо.

2. Надзець на сябе або на каго-н. вопратку (разм.).

   • У. камізэльку.

|| незак. усчэпліваць, ✂.

усчацца, ✂; зак. (разм.).

Пачацца, распачацца.

• Усчалася сварка.

|| незак. усчынацца, ✂.

усчаць, ✂; зак. (разм.).

Пачаць, распачаць.

• У. сварку.

|| незак. усчынаць, ✂.

усынавіцель, ✂, м. (афіц.).

Чалавек, які ўсынавіў каго-н.

|| ж. усынавіцельніца, ✂.

усынавіць, ✂; зак.

Прыняць у сям’ю (хлопчыка, дзяўчынку) на правах роднага сына, дачкі.

• У. сірату.

|| незак. усынаўляць, ✂.

|| наз. усынаўленне, ✂.

усыпаць, ✂; зак.

1. Сыплючы, змясціць.

   • У. цукар у шклянку.

2. Пакрыць паверхню чаго-н. чым-н. сыпучым, дробным.

   • Снег усыпаў зямлю.
   • Зоркі ўсыпалі неба (перан.).

3. Моцна вылаяць або пабіць каго-н. (разм.).

|| незак. усыпаць, ✂.

усыпіць, ✂; зак.

1. Прымусіць заснуць.

   • У. дзіця.
   • У. хворага перад аперацыяй.

2. перан. Давесці да паўсоннага стану.

   • Нудная кніжка ўсыпіла яго.

3. перан. Аслабіць, прымусіць бяздзейнічаць (высок.).

   • У. пільнасць.

|| незак. усыпляць, ✂.

|| наз. усыпленне, ✂.