усыпіць

дзеяслоў | закончанае трыванне

  1. Прымусіць заснуць.

    • У. дзіця.
    • У. хворага перад аперацыяй.
  2. пераноснае значэнне: Давесці да паўсоннага стану.

    • Нудная кніжка ўсыпіла яго.
  3. пераноснае значэнне: Аслабіць, прымусіць бяздзейнічаць (высокае).

    • У. пільнасць.

|| незакончанае трыванне: усыпляць.

|| назоўнік: усыпленне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)