Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

рэфармізм, , м.

Плынь у рабочым руху, што імкнецца шляхам рэфармавання капіталізму стварыць аснову для руху наперад да сацыялізму.

|| прым. рэфармісцкі, .

рэфарміст, , м. (кніжн.).

Прыхільнік рэфармізму.

|| ж. рэфармістка, .

рэферат, , м.

Кароткі выклад зместу кнігі, артыкула, даследавання, а таксама даклад з такім выкладам.

|| прым. рэфератны, і рэфератыўны, .

  • Рэфератыўны часопіс (які друкуе рэфераты навуковых публікацый).

рэферы, нескл., м.

У некаторых спартыўных спаборніцтвах: тое, што і суддзя (у 2 знач.).

рэферыраваць, ; зак. і незак. (кніжн.).

Зрабіць (рабіць) рэферат чаго-н.

  • Р. кнігу.

|| зак. прарэферыраваць, .

рэферэндум, , м.

Усенароднае галасаванне, апытанне пры вырашэнні важнага дзяржаўнага пытання.

  • Правесці р.

рэферэнт, , м.

Службовая асоба, якая з’яўляецца дакладчыкам і кансультантам па пэўных пытаннях.

  • Р. прэзідэнта.

|| прым. рэферэнцкі, .

рэфлекс, , м.

Міжвольная рэакцыя арганізма на знешнія або ўнутраныя раздражняльнікі.

  • Рэфлексы галаўнога мозга.
  • Безумоўны р. (прыроджаны).
  • Умоўны р. (набыты ў выніку неаднаразовага ўздзеяння раздражняльнікаў).

|| прым. рэфлекторны, і рэфлектыўны, .

  • Рэфлекторная рэакцыя.
  • Рэфлектыўныя рухі.

рэфлексія, , ж. (кніжн.).

Роздум пра свой унутраны стан, самааналіз.

  • Схільнасць да рэфлексіі.

|| прым. рэфлексіўны, .

рэфлектар, , м.

  1. Тэлескоп з увагнутым люстрам або сістэмай люстраў.

  2. Адбівальнік прамянёў у форме ўвагнутай паліраванай паверхні.

    • Лямпа з рэфлектарам.

|| прым. рэфлектарны, .