Verbum

рэтушор, ✂, м.

Спецыяліст па рэтушаванні.

|| прым. рэтушорскі, ✂.

рэўком, ✂, м.

Скарачэнне: рэвалюцыйны камітэт — часовы надзвычайны орган савецкай улады ў час грамадзянскай вайны і ваеннай інтэрвенцыі (1918—1920 гг.).

|| прым. рэўкомаўскі, ✂.

рэўмаркардыт, ✂, м.

Запаленчае паражэнне сэрца пры рэўматызме.

рэўматалогія, ✂, ж.

Раздзел медыцыны, які вывучае рэўматызм і займаецца яго лячэннем.

|| прым. рэўматалагічны, ✂.

рэўматолаг, ✂, м.

Урач — спецыяліст па рэўматалогіі.

рэўматызм, ✂, м.

Інфекцыйна-алергічная хвароба з паражэннем суставаў, сардэчна-сасудзістай сістэмы, якая звычайна суправаджаецца вострым болем.

• Застарэлы р.

|| прым. рэўматычны, ✂ і рэўматоідны, ✂.

рэўматык, ✂, м.

Чалавек, хворы на рэўматызм.

|| ж. рэўматычка, ✂.

рэўнасць, ✂, ж.

Пакутлівае сумненне ў чыёй-н. вернасці, каханні.

• Пачуццё рэўнасці.

рэфармаваць, ✂; зак. і незак.

Змяніць (-няць) шляхам рэформ.

• Р. грашовую сістэму.

рэфарматар, ✂, м.

Чалавек, які ажыццяўляе рэформу чаго-н., пераўтваральнік у якой-н. галіне.

|| прым. рэфарматарскі, ✂.