Verbum

адсцяба́ць, ✂ і адсцёбаць, ✂; зак.

Набіць, сцябаючы; адлупцаваць, адхвастаць.

• А. лазінай.

адсы́лка, ✂, ж.

1. гл. адаслаць.

2. Месца ў тэксце, якое адсылае за даведкай да другой часткі тэксту.

   • Сістэма адсылак у слоўніку.

адсы́паць, ✂; зак.

Аддзяліць, насыпаўшы, высыпаўшы.

• А. мукі.

|| незак. адсыпаць, ✂.

|| наз. адсыпанне, ✂ і адсыпка, ✂.

адсырэ́лы, ✂.

Які стаў сырым, вільготным.

адсю́ль, прысл.

1. З гэтага або ад гэтага месца.

   • А. да горада далёка.

2. З гэтай мясцовасці.

   • Ён недзе а., з-пад Мінска.

3. перан. Са сказанага перад гэтым; у выніку гэтага.

   • А. зрабі вывад.

адсябя́ціна, ✂, ж. (разм. неадабр.).

Свае словы, устаўленыя ў чужы тэкст, які патрабуе дакладнай перадачы, а таксама дзеянні, учынкі, зробленыя самавольна.

• У выкананне песні ўнесці адсябяціну.
• Займацца адсябяцінай.

адсялі́ць, ✂; зак.

Аддзяліць, пасяліўшы на іншае месца.

• А. сына ў новую хату.

|| незак. адсяляць, ✂.

|| звар. адсяліцца, ✂.

|| незак. адсяляцца, ✂.

|| наз. адсяленне, ✂.

адсячы́, ✂ і адсе́кчы, ✂; зак.

1. Аддзяліць, ударыўшы чым-н. вострым.

   • А. сухую галіну.

2. перан. Рашуча пазбавіцца чаго-н., парваць сувязь з кім-, чым-н.

   • А. ранейшыя прывычкі.

3. Сказаць, адказаць у рэзкай, катэгарычнай форме.

   • Не сказаў, а адсек: не буду!

|| незак. адсякаць, ✂.

|| наз. адсяканне, ✂.

|| наз. адсячэнне, ✂.

• Галаву даю на а., што гэта так (запэўненне ў праўдзівасці чаго-н. і разм.).

|| прым. адсечны, ✂.

• А. артылерыйскі агонь.

адта́лы, ✂.

Які адтаў пад уздзеяннем цяпла.

• Адталая зямля.

адтанцава́ць, ✂; зак.

1. Станцаваць.

   • А. польку.

2. Перастаць, скончыць танцаваць.