Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

выштурхаць, ; зак.

Выштурхнуць у некалькі прыёмаў.

|| незак. выштурхваць, і выштурхоўваць, .

выштурхнуць, ; зак.

Штуршком, напорам выкінуць, выдаліць.

  • В. з пакоя каго-н.

|| незак. выштурхваць, і выштурхоўваць, .

вышук, , м.

Дазнанне, якое папярэднічае суду, збор доказаў.

  • Крымінальны в. (аддзел міліцыі, які займаецца раскрыццём і спыненнем крымінальных злачынстваў).

|| прым. вышуковы, .

вышукальнік, , м. (спец.).

Той, хто займаецца вышуканнем.

  • Інжынер-в.

|| прым. вышукальны, .

  • В. атрад.

вышуканне, , н.

Даследаванне, звязанае з пошукамі.

  • Геалагічныя вышуканні.
  • В. новых крыніц вітамінаў.

вышукаць, ; зак.

Старанна шукаючы, знайсці, выявіць, адшукаць.

  • В. унутраныя рэзервы.
  • В. прычыну для адлучкі.

|| незак. вышукваць, .

вышчарбіць, ; зак.

Нарабіць шчарбін на чым-н., вызубіць.

  • В. лязо сякеры.

|| незак. вышчарбляць, і вышчэрбліваць, .

вышчарка, , м.; , ж., (разм.).

Той, хто часта шчэрыць зубы, любіць пасмяяцца, пажартаваць; выскаляка.

вышчарыцца, ; зак. (разм.).

  1. Засмяяцца, паказаўшы зубы.

  2. Узлаваўшыся, злосна крыкнуць на каго-н.

    • В. на каго-н.

|| незак. вышчарацца, і вышчэрвацца, .

вышчарыць, ; зак.

Прыадкрыўшы рот, паказаць, выскаліць зубы.

  • Сабака вышчарыў зубы.

|| незак. вышчараць, і вышчэрваць, .