Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

выцадзіць, ; зак.

Цэдзячы, выліць.

  • В. піва з бочкі.

|| незак. выцэджваць, .

выцверазіць, ; зак.

Зрабіць цвярозым.

|| незак. выцверажаць, і выцвярэжваць, .

|| звар. выцверазіцца, .

|| незак. выцверажацца, і выцвярэжвацца, .

|| наз. выцверажэнне, .

выцвілы, .

Які страціў першапачатковы колер, вылінялы.

  • В. пінжак.

выцвісці, ; зак.

Пазбавіцца яркасці афарбоўкі (ад часу, сонца і пад.).

|| незак. выцвітаць, .

выцвярэзнік, , м.

Спецыяльны пункт для выцверажэння.

  • П’яны трапіў у в.

выцерпець, ; зак.

Цярпліва перанесці (боль, пакуты і пад.).

выцерушыць, ; зак. (разм.).

Трасучы, высыпаць (што-н. дробнае, сыпкае).

  • В. зерне з коласа.

|| незак. выцярушваць, .

выцерці, ; зак.

  1. Выціраючы, зрабіць сухім, чыстым.

    • В. стол.
    • В. пот з ілба.
  2. Вынасіць, вышмуляць.

    • В. локці ў касцюме.

|| незак. выціраць, .

|| звар. выцерціся, .

|| незак. выцірацца, .

выцерціся, ; зак.

  1. гл. выцерці.

  2. Вынасіцца, знасіцца ад трэння.

    • Паліто выцерлася.

|| незак. выцірацца, .

выцесніць, ; зак.

Замяніць сабой, вывеўшы з ужытку што-н.

  • Тэхніка выцесніла ручную працу.

|| незак. выцясняць, .