Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

радыёлакатар, , м.

Устройства для радыёлакацыі.

|| прым. радыёлакатарны, .

радыёлакацыя, , ж.

Вызначэнне месцазнаходжання і аддаленасці аб’ектаў пры дапамозе радыёхваль.

|| прым. радыёлакацыйны, .

радыёперадатчык, , м.

Апарат для перадачы гукаў, сігналаў па радыё.

радыёперадача, , ж.

Перадача па радыё.

  • Слухаць радыёперадачы.

радыёперахват, , м. (спец.).

Спосаб радыёразведкі — выяўленне і расшыфроўка радыёсігналаў праціўніка.

радыёпрыёмнік, , м.

Апарат для прыёму гукаў, сігналаў па радыё.

радыёспорт, , м.

Тэхнічны від спорту — устанаўленне аматарскай радыёсувязі на кароткіх і ультракароткіх хвалях, спаборніцтвы па радыёпеленгацыі.

|| прым. радыёспартыўны, .

радыёстанцыя, , ж.

Станцыя для перадачы і прыёму гукаў і іншых сігналаў па радыё.

радыёсувязь, , ж.

Сувязь, якая ажыццяўляецца па радыё.

радыётэлеграф, , м.

Сістэма сувязі для перадачы тэлеграфных паведамленняў з дапамогай радыёхваль.

|| прым. радыётэлеграфны, .