Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

расхлёбаць, ; зак.

Тое, што і расхлябаць.

|| незак. расхлёбваць, .

расхлістацца, ; зак. (разм.).

Расшпіліўшыся, шырока расхінуць на сабе адзенне.

|| незак. расхліствацца, .

расхлістаць, ; зак. (разм.).

Расшпіліўшы, шырока расхінуць адзенне.

  • Р. грудзіну.

|| незак. расхлістваць, .

расхлябаны, (разм.).

  1. Пазбаўлены ўстойлівасці, цвёрдасці.

    • Расхлябаная паходка.
  2. перан. Недысцыплінаваны, неарганізаваны (неадабр.).

    • Р. чалавек.

|| наз. расхлябанасць, .

расхлябацца, ; зак. (разм.).

Тое, што і расхістацца.

|| незак. расхлябвацца, .

расхлябаць1, ; зак. (разм.).

Расхістаць.

  • Р. балты.

|| незак. расхлябваць, .

расхлябаць2, ; зак.

  1. Хлябаючы, з’есці ўсё.

    • Р. суп.
  2. перан. Разблытаць, уладзіць што-н. заблытанае, непрыемнае (разм.).

|| незак. расхлёбваць, .

  • Расхлёбваць кашу (разм.) — разблытваць якую-н. складаную справу.

расхлябісты, (абл.).

Гразкі, з калюжынамі (пра дарогу).

  • Расхлябістая дарога.

расхлябіца, , ж. (абл.).

Гразь, бездараж.

  • Восень не бывае без расхлябіцы.

расхныкацца, ; зак. (разм.).

Пачаць плакаць, выказваючы незадаволенасць кім-, чым-н.

  • Ну, годзе вам, расхныкаліся.