Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

расславіць, ; зак. (разм.).

  1. Празмерна расхваліць каго-, што-н.

    • Р. працу шэфаў.
  2. Распусціць чуткі, плёткі пра каго-, што-н.

    • Р. па ўсім сяле.

|| незак. расслаўляць, .

расслаіцца, ; зак.

  1. Раздзяліцца на слаі (у 1 знач.).

    • Горная парода расслаілася.
  2. перан. Раздзяліцца на сацыяльныя групы, праслойкі.

|| незак. расслойвацца, .

|| наз. расслаенне, і расслойка, .

расслаіць, ; зак.

  1. Раздзяліць на слаі (у 1 знач.).

    • Р. торт.
  2. перан. Падзяліць на сацыяльныя групы.

|| незак. расслойваць, .

|| наз. расслаенне, і расслойка, .

расслухаць, ; зак. (разм.).

Добра пачуць.

рассмактаць, ; зак. (разм.).

  1. Прымусіць знікнуць, разысціся (пра пухліну і пад.).

  2. Смокчучы, растварыць.

    • Р. драбок цукру.

|| незак. рассмоктваць, .

|| наз. рассмоктванне, .

рассмяяцца, ; зак.

Пачаць моцна смяяцца, адказаць смехам.

  • Недарэчна р.

рассоваць, ; зак.

Размясціць, засоўваючы ў розныя месцы.

  • Р. яблыкі па скрынках.

рассоўны, .

Які можна рассунуць.

  • Р. стол.

рассохлы, .

Які рассохся.

  • Рассохлая дзежка.

рассохнуцца, ; зак.

Высахнуць так, каб утварыліся шчыліны.

  • Цэбар рассохся.

|| незак. рассыхацца, .