Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

запаветны, .

  1. Дарагі для каго-н., задушэўны.

    • Запаветная мара.
    • Запаветныя думкі.
  2. Які па-асабліваму цэніцца, старанна аберагаецца.

    • З. куточак.
    • З. талісман.
  3. Звязаны з наказам, тайнай умовай.

    • Запаветнае слова.

|| наз. запаветнасць, .

запаволіцца, ; зак.

Зрабіць больш павольным.

  • Рух запаволіўся.
  • Рост раслін запаволіўся.

|| незак. запавольвацца, .

запаволіць, ; зак.

Зрабіць больш павольным.

  • З. бег.
  • Машына запаволіла ход.

|| незак. запавольваць, .

западозрыць, ; зак.

  1. каго (што) у чым. Пачаць падазраваць у чым-н. заганным.

    • З. каго-н. у падслухоўванні.
  2. Пачаць дапускаць існаванне чаго-н. непажаданага.

    • З. нядобрае.

|| незак. западозрываць, .

запазнелы, .

Тое, што і запознены.

|| наз. запазнеласць, .

запазніцца, ; зак.

  1. Прыбыць пазней, чым трэба, або наступіць са спазненнем.

    • Поезд запазніўся.
    • Вясна запазнілася.
  2. Затрымаўшыся, прабыць дзе-н. да позняй пары.

    • З. на рабоце.
  3. з чым, з інфінітывам і без дапаўнення. Зацягнуць выкананне чаго-н., зрабіць што-н. пазней, чым трэба.

    • З. з сяўбой.

запазычанасць, , ж.

Наяўнасць даўгоў, нявыкананых абавязацельстваў.

  • Ліквідаваць з.

запазычанне, , н.

Запазычаная з’ява, прадмет, слова.

  • Іншамоўныя запазычанні.

запазычыць, ; зак.

Узяць, пераняць, засвоіць.

  • З. слова.
  • З. ідэю.

|| незак. запазычваць, .

|| наз. запазычванне, .

запакоўваць, ; незак.

Тое, што і пакаваць.

  • З. рэчы.