Verbum

занудзіць, ✂; безас.; зак.

Пачаць нудзіць.

• З самага ранку яго занудзіла.

заныць, ✂; зак.

Пачаць ныць.

• Нешта сэрца заныла.

заняволіць, ✂; зак.

Пазбавіць волі, незалежнасці, поўнасцю падпарадкаваць сабе.

|| незак. занявольваць, ✂.

|| наз. занявольванне, ✂.

|| наз. заняволенне, ✂.

занявольнік, ✂, м.

Той, хто заняволіў або занявольвае каго-н.

|| ж. занявольніца, ✂.

|| прым. занявольніцкі, ✂.

занядбаць, ✂; зак.

Перастаць дбаць пра каго-, што-н., пакінуць каго-, што-н. без догляду, увагі.

• З. гаспадарку.

занядужаць, ✂; зак.

Стаць хворым, нядужым, захварэць.

|| незак. занядужваць, ✂.

заняпад, ✂, м.

Упадак, стан аслаблення дзейнасці, змяншэння актыўнасці.

• З. эканомікі.
• Гаспадарка прыйшла ў з.
• Адчуць стомленасць і з.

заняпалы, ✂.

1. Які прыйшоў ва ўпадак, збяднелы.

   • Заняпалая ў мінулым гаспадарка.

2. Хваравіты, слабы здароўем.

   • Заняпалая старая.

|| наз. заняпаласць, ✂.

заняпасці, ✂; зак.

Прыйсці ў заняпад.

• Гаспадарка заняпала.
• Хлопчык змалку заняпаў.
• З. здароўем.

|| незак. занепадаць, ✂.

занятак, ✂, м.

1. Тое, чым хто-н. заняты, справа, праца.

   • Род заняткаў.

2. мн. Вучэбныя гадзіны (урокі, лекцыі), а таксама наогул час вучэння.

   • У школе пачаліся заняткі.
   • Семінарскія заняткі.