Verbum

замыліцца, ✂; зак.

Тое, што і узмыліцца.

|| незак. замыльвацца, ✂.

замыліць​¹, ✂; зак.

Тое, што і узмыліць.

|| незак. замыльваць, ✂.

замыліць​², ✂; зак. (разм.).

Падтуліць, сцяць (пра губы).

• З. губы.

|| незак. замыльваць, ✂.

замыць, ✂; зак.

1. Адмыць (забруджанае месца).

   • З. пляму.

2. Сапсаваць, кепска мыючы, бялізну.

   • З. пляму.
   • З. сарочку.

3. Занесці чым-н.

   • Яму ў рэчцы замыла пяском.

|| незак. замываць, ✂.

замяніць, ✂; зак.

1. Узяць, скарыстаць, паставіць узамен другога.

   • З. сакратара новым.

2. Заняць чыё-н. месца, стаўшы раўнацэнным яму.

   • Сястра замяніла яму памерлую маці.

3. З’явіцца на змену каму-, чаму-н.

   • Песня заменіць сум.

4. Выпадкова ці наўмысна ўзяць чужую рэч замест сваёй, падмяніць.

   • З. галошы.

|| незак. заменьваць, ✂.

|| наз. замена, ✂.

замясіць, ✂; зак.

Прыгатаваць, змешваючы якое-н. сыпкае рэчыва з вадкасцю і размінаючы для атрымання вязкай масы.

• З. цеста.

|| незак. замешваць, ✂.

|| наз. замес, ✂.

замясціць, ✂; зак.

1. каго-што кім-чым. Паставіць на чыё-н. месца, замяніць.

   • На фізічна цяжкіх участках з. жаночы персанал мужчынскім.

2. Заняць свабодную пасаду, вакансію.

   • З. вакантныя адзінкі.

|| незак. замяшчаць, ✂.

|| наз. замяшчэнне, ✂.

• Конкурс на з. пасады загадчыка аддзела.

замяць, ✂; зак. (разм.).

Спыніць, наўмысна не даць ходу.

• З. размову.
• З. справу.

|| незак. замінаць, ✂.

замяшанне, ✂, н.

Раптоўнае парушэнне парадку, збянтэжанасць, разгубленасць.

• Прыйсці ў з.
• Унесці з. ў шэрагі ворага.

замяшацца, ✂; зак.

1. Ублытацца ў што-н., мець дачыненне да чаго-н. (заганнага, непрыемнага).

   • З. ў непрыемную гісторыю.

2. Загубіцца сярод народу.

   • З. ў натоўпе.

|| незак. замешвацца, ✂.