Verbum

замураваць, ✂; зак.

Пасадзіць каго-н., схаваць што-н. у чым-н., наглуха заклаўшы муроўкай.

• З. золата ў сцяне.

|| незак. замуроўваць, ✂.

замурзаны, ✂ (разм.).

Брудны, неахайны.

• З. твар.

замухрышка, ✂, м.; ✂, ж., ✂ (разм. пагард.).

Пра неахайнага, непрыгляднага чалавека.

замучыць, ✂; зак.

1. гл. мучыць.

2. Мучэннямі закатаваць, давесці да смерці.

   • З. у засценку.

|| незак. замучваць, ✂.

замчацца, ✂; зак.

Тое, што і замчаць (у 2 знач.).

замчаць, ✂; зак.

1. Хутка, імкліва завезці, даставіць куды-н.

2. Хутка ідучы, едучы, апынуцца дзе-н.

   • Мы туды хутка замчым на веласіпедах.

замша, ✂, ж.

Вырабленая мяккая і тонкая ворсавая скура з аксамітнай паверхняй.

|| прым. замшавы, ✂.

замшэлы, ✂.

Пакрыты мохам.

• З. камень.

|| наз. замшэласць, ✂.

замшэць, ✂; зак.

Пакрыцца мохам.

• Страха замшэла.

замыкаць, ✂; незак.

1. гл. замкнуць.

2. Знаходзіцца ў канцы чаго-н., заключаючы сабой.

   • З. шэсце.