Verbum

анлайнавы слоўнік

замаўчаць¹, ✂; зак. (разм.).

Замоўкнуць, перастаць гаварыць, спяваць, крычаць і пад.

замаўчаць², ✂; зак. (разм.).

Наўмысным маўчаннем скрыць, не даць даведацца пра што-н.

|| незак. замоўчваць, ✂.

|| наз. замоўчванне, ✂.

замахнуцца, ✂; зак.

чым на каго і без дапаўнення. Узмахам падняць руку (для нанясення ўдару).
- З. палкай.
перан., на што. Намерыцца зрабіць што-н. вялікае, складанае, значнае або атрымаць што-н. і зрабіць спробу незаконна захапіць што-н.
- З. на новую тэму.
- З. на чужое дабро.

|| незак. замахвацца, ✂.

|| наз. замахванне, ✂ і замах, ✂.

замацавальнік, ✂, м.

Хімічны састаў для замацавання чаго-н. (напр., фотаздымкаў пасля іх праяўлення, фарбы на тканіне і пад.).

замацавацца, ✂; зак.

Стаць замацаваным.
Утрымацца на занятай пазіцыі, арганізаваўшы абарону.
- Войскі замацаваліся на новых рубяжах.
Застацца за кім-, чым-н., зрабіцца прыналежнасцю каго-, чаго-н. (пра назву, мянушку і пад.).
- Гэта мянушка за ім замацавалася назаўсёды.

|| незак. замацоўвацца, ✂.

|| наз. замацоўванне, ✂.

|| наз. замацаванне, ✂.

замацаваць, ✂; зак.

Зрабіць нерухомым, устойлівым (прывязаўшы, прыбіўшы і пад.).
- З. канат.
- З. дэталь на станку.
перан. Зрабіць трывалым, устойлівым.
- З. веды.
- З. дасягненні.
Апрацаваць замацавальнікам (спец.).
- З. фотаздымак.
каго-што за кім-чым. Забяспечыць чые-н. правы, уладу на каго-, што-н., устанавіць якія-н. абавязкі.
- З. зямлю за сялянамі.
- З. за групай кансультанта.

|| незак. замацоўваць, ✂.

|| наз. замацоўванне, ✂.

|| наз. замацаванне, ✂.

|| прым. замацавальны, ✂.

замашка, ✂, ж. (разм. неадабр.).

Манера дзейнічаць, звычка, нораў.

замглелы, ✂.

Пакрыты імглой, затуманены.

замгліць¹, ✂; зак.

Пакрыць імглой, затуманіць.

замгліць², ✂; зак.

Пачаць імгліць.