Verbum

заехаць, ✂; зак.

1. Прыехаць куды-н. ненадоўга, па дарозе.

   • З. да знаёмых.

2. па каго-што, а таксама з інф. Прыехаць з якой-н. мэтай.

   • З. па дзяцей.
   • З. развітацца.

3. Пад’ехаць не прама, аб’язджаючы.

   • З. з левага боку.
   • З. наперад.

4. Едучы, апынуцца далёка або не там, дзе трэба.

   • З. на край свету.
   • З. у гразь.

5. каму ў што, па чым і без дапаўнення. Ударыць каго-н. (разм. груб.).

   • З. у вуха.

|| незак. заязджаць, ✂.

|| наз. заезд, ✂.

заечына, ✂, ж.

Мяса зайца як ежа.

зажадацца, ✂; безас.; зак.

Узнікнуць, з’явіцца ў каго-н. (пра жаданне), захацецца.

◊

• Зажадалася кабыле воцату (разм. асудж.) — захацелася невядома чаго.

зажадаць, ✂; зак.

Праявіць ахвоту, жаданне, захацець.

• З. ісці па грыбы.

зажаўцець, ✂; зак.

Пачаць жаўцець (у 2 знач.).

• Зажаўцелі пясчаныя гурбы.

зажурчаць, ✂; зак.

Пачаць журчаць.

• Зажурчаў ручай.

зажурыцца, ✂; зак. (разм.).

Засумавацца, замаркоціцца; пачаць журыцца.

• Зажурыўся хлопец па доме.

зажыва, прысл.

У жывым стане, пры жыцці.

• З. пахаваны.

зажывіць, ✂; зак.

Залячыць, даць зажыць (ране).

|| незак. зажыўляць, ✂.

зажынкі, ✂.

Пачатак жніва і яго святкаванне.

• Спраўляць з.

|| прым. зажынкавы, ✂.