Verbum

upper​¹ [ˈʌpə] n.

1. перадо́к чараві́ка

2. infml стымуля́нт; узбуджа́льны нарко́тык

♦

be on one’s uppers BrE, infml заста́цца без капе́йчыны

upper​² [ˈʌpə] adj. ве́рхні, вышэ́йшы;

the upper classes вышэ́йшыя ко́лы;

the upper circle theatre балко́н;

the upper reaches of the Thames вярхо́ўе Тэ́мзы

♦

get the upper hand (over smb.) узя́ць верх (над кім-н.)

uppermost​¹ [ˈʌpəməʊst] adj. са́мы ве́рхні; найвышэ́йшы; перава́жны;

the uppermost subject of conversation гало́ўная тэ́ма размо́вы;

be uppermost панава́ць

uppermost​² [ˈʌpəməʊst] adv.

1. наве́рсе; уве́рх;

The carriage lay with its wheels uppermost. Каляска ляжала дагары коламі.

2. перш-на́перш, перш за ўсё;

She said whatever came uppermost. Яна сказала першае, што прыйшло ў галаву.

upper case [ˌʌpəˈkeɪs] n. вялі́кія лі́тары;

uppercase titles загало́ўкі, набра́ныя вялі́кімі лі́тарамі

upper chamber [ˌʌpəˈtʃeɪmbə] n. ве́рхняя пала́та (палата лордаў – у Вялікабрытаніі, Сенат – ў ЗША)

upper crust [ˌʌpəˈkrʌst] n. infml the upper crust вярхі́ грама́дства; арыстакра́тыя

upper house [ˌʌpəˈhaʊs] n. ве́рхняя пала́та (Сената ў ЗША, парламента Вялікабрытаніі)

upper school [ˈʌpəsku:l] n. BrE шко́ла або́ кла́сы для старэ́йшых ву́чняў (ад 14 да 18 гадоў)

uppish [ˈʌpɪʃ] adj. напы́шлівы, ганары́сты, фанабэ́рысты, пыхлі́вы