Verbum

lance [lɑ:ns] n. кап’ё

land​¹ [lænd] n.

1. зямля́; су́ша;

by land па су́шы;

on land на су́шы

2. зямля́, гле́ба;

fertile land урадлі́вая зямля́/гле́ба

3. lit. краі́на;

one’s native land радзі́ма

land​² [lænd] v.

1. прызямля́цца

2. выса́джвацца (з самалёта, карабля)

3. выгружа́ць (груз, людзей з самалёта, карабля)

4. infml нечака́на апыну́цца

5. infml (in, on) даво́дзіць, прыво́дзіць;

His carelessness landed him in trouble. Нядбайнасць прывяла яго да бяды.

6. infml дабі́цца, здабы́ць (месца працы, кантракт і да т.п.);

He landed a good job. Ён знайшоў добрае месца працы.

landfill [ˈlændfɪl] n. зако́пванне вялі́кай ко́лькасці сме́цця, адыхо́даў у глыбо́кую я́му;

a landfill site мо́гільнік для сме́цця, адыхо́даў

landing [ˈlændɪŋ] n.

1. ле́свічная пляцо́ўка

2. паса́дка, прызямле́нне; вы́садка

landlady [ˈlændˌleɪdi] n. гаспады́ня кватэ́ры, гасці́ніцы; улада́льніца до́ма (якая здае яго за плату)

landless [ˈlændləs] adj. беззяме́льны

landlocked [ˈlændlɒkt] adj. (краі́на) яка́я не ма́е вы́хаду да мо́ра

landlord [ˈlændlɔ:d] n.

1. гаспада́р кватэ́ры, гасці́ніцы; улада́льнік до́ма (які здае яго за плату)

2. hist. лендло́рд

landmark [ˈlændmɑ:k] n.

1. (in) вяха́

2. назе́мны арыенці́р