Verbum

land​² [lænd] v.

1. прызямля́цца

2. выса́джвацца (з самалёта, карабля)

3. выгружа́ць (груз, людзей з самалёта, карабля)

4. infml нечака́на апыну́цца

5. infml (in, on) даво́дзіць, прыво́дзіць;

His carelessness landed him in trouble. Нядбайнасць прывяла яго да бяды.

6. infml дабі́цца, здабы́ць (месца працы, кантракт і да т.п.);

He landed a good job. Ён знайшоў добрае месца працы.