Verbum

faience [feɪˈɑ:ns] n. фая́нс

fail​¹ [feɪl] n. права́л на экза́мене

♦

without fail абавязко́ва, безумо́ўна

fail​² [feɪl] v.

1. пацярпе́ць няўда́чу, не здо́лець;

We failed to arrive on time. Мы не здолелі прыехаць у час.

2. правалі́ць экза́мен; правалі́цца на экза́мене

3. псава́цца;

The engine failed. Матор сапсаваўся.

4. слабе́ць;

His sight is failing. У яго слабее зрок.

failing [ˈfeɪlɪŋ] n. недахо́п, адмо́ўная ры́са, хі́ба

failure [ˈfeɪljə] n.

1. няўда́ча, права́л;

The fi l m was a failure. Фільм праваліўся.

2. няўда́чнік; няўда́чніца

3. ава́рыя, пашко́джанне; перабо́й;

crop/harvest failure неўраджа́й, няўро́д;

heart failure med. сардэ́чная недастатко́васць

4. банкру́цтва

faint​¹ [feɪnt] adj.

1. сла́бы, аслабе́лы

2. сла́бы, невыра́зны

3. ве́льмі нязна́чны

♦

not have the faintest idea about smth. не мець нія́кага ўяўле́ння аб чым-н.

faint​² [feɪnt] v. млець, тра́ціць прыто́мнасць

faintly [ˈfeɪntli] adv. сла́ба; ле́дзьве

fair​¹ [feə] n.

1. кірма́ш

2. выста́ва, вы́стаўка

fair​² [feə] adj.

1. сумле́нны, справядлі́вы

2. неблагі́, нядрэ́нны

3. я́сны (пра надвор’е)

4. све́тлы, бяля́вы

5. lit. прыго́жы

♦

by fair means or foul любы́мі сро́дкамі, усі́мі пра́ўдамі і няпра́ўдамі