Verbum

deface [dɪˈfeɪs] v. скажа́ць; псава́ць; зага́джваць

default [dɪˈfɔ:lt,ˈdi:fɔ:lt] n. невыкана́нне абавя́зкаў; адмо́ва ад упла́ты до́ўгу

♦

by default па прычы́не няя́ўкі;

in default of smth. fml па прычы́не адсу́тнасці чаго́-н.

defeat​¹ [dɪˈfi:t] n. паражэ́нне; крушэ́нне (надзей);

suffer defeat цярпе́ць няўда́чу

defeat​² [dɪˈfi:t] v. нано́сіць паражэ́нне; перамага́ць (праціўніка)

defecate [ˈdefəkeɪt,ˈdi:fəkeɪt] v. fml спаражня́цца

defect​¹ [ˈdi:fekt, dɪˈfekt] n. дэфе́кт, недахо́п, зага́на, хі́ба

defect​² [dɪˈfekt] v. дэзерці́раваць, перабяга́ць

defective [dɪˈfektɪv] adj.

1. дэфекты́ўны, зага́нны; няспра́ўны, сапсава́ны; недаскана́лы

2. : ling. a defective verb дзеясло́ў з няпо́ўным спражэ́ннем, з няпо́ўнай парады́гмай

defence [dɪˈfens] n. BrE

1. абаро́на (у розных знач.); ахо́ва;

the defence industry абаро́нная прамысло́васць;

the Ministry of Defence Міністэ́рства абаро́ны (у Вялікабрытаніі);

the Department of Defense Міністэ́рства абаро́ны (у ЗША)

2. (звыч. pl.) умацава́нні (абарончыя)

defenceless [dɪˈfensləs] adj. безабаро́нны