Verbum

bite​² [baɪt] v. (bit, bitten)

1. (into/through) куса́ць; куса́цца

2. клява́ць, браць прына́ду

3. пячы́ (пра перац, гарчыцу і да т.п.); шчыпа́ць (пра мароз)

♦

bite the bullet infml бра́цца за што-н. неахво́тна;

bite the dust infml

1) быць перамо́жаным; быць прыні́жаным

2) быць забі́тым;

bite the hand that feeds one ≅ сячы́ сук, на які́м сядзі́ш;

bite one’s lips куса́ць гу́бы, нервава́цца;

bite one’s tongue прыкусі́ць язы́к

bite back [ˌbaɪtˈbæk] phr. v.

1. (at) агрыза́цца

2. стры́мліваць сябе́

bite off [ˌbaɪtˈɒf] phr. v. адкусі́ць

♦

bite smb.’s head off infml сарва́ць злосць на кім-н.;

bite off more than one can chew пераацані́ць свае́ сі́лы; узя́цца за спра́ву, што не пад сі́лу

biting [ˈbaɪtɪŋ] adj.

1. во́стры; прані́злівы; прані́клівы;

a biting wind рэ́зкі ве́цер

2. з’е́длівы, саркасты́чны;

biting words з’е́длівыя сло́вы; шпі́лькі

bitten [ˈbɪtn] p.p. → bite​²

bitter [ˈbɪtə] adj.

1. го́ркі;

a bitter taste го́ркі смак

2. го́ркі, паку́тлівы;

the bitter truth го́ркая пра́ўда;

bitter tears го́ркія слёзы;

a bitter lesson жо́рсткі ўро́к;

a bitter disappointment мо́цнае расчарава́нне

3. мо́цны, рэ́зкі; які́ праймае наскро́зь;

bitter cold страшэ́нны хо́лад;

a bitter wind рэ́зкі/мо́цны ве́цер

♦

a bitter pill (to swallow) (праглыну́ць) го́ркую пілю́лю;

bitter as wormwood го́ркі як палы́н

bitterly [ˈbɪtəli] adv.

1. го́рка;

She wept bitterly. Яна горка плакала.

2. мо́цна, ве́льмі;

It was bitterly cold. Было вельмі холадна.

bitumen [ˈbɪtʃəmən] n. біту́м; асфа́льт

bituminous [bɪˈtju:mɪnəs] adj. біту́мны, бітуміно́зны;

bituminous concrete асфальтабето́н

bivalve [ˈbaɪvælv] n. zool. двухство́ркавы малю́ск

bivouac​¹ [ˈbɪvuæk] n. біва́к

bivouac​² [ˈbɪvuæk] v. стая́ць/размясці́цца бівако́м