Verbum

commune [ˈkɒmju:n] n.

1. каму́на

2. абшчы́на; супо́лка

communicate [kəˈmju:nɪkeɪt] v.

1. мець/нала́джваць су́вязь, падтры́мліваць зно́сіны; звя́звацца

2. паведамля́ць, перадава́ць

communication [kəˌmju:nɪˈkeɪʃn] n.

1. су́вязь, камуніка́цыя

2. pl. communications сро́дкі су́вязі, сістэ́мы перада́чы інфарма́цыі

3. fml паведамле́нне

4. comput камуніка́цыя, абме́н інфарма́цыяй

communicative [kəˈmju:nɪkətɪv] adj.

1. тавары́скі; гаваркі́, гаманкі́, гаманлі́вы, гаварлі́вы

2. камунікацы́йны;

communicative skills камунікацы́йныя здо́льнасці/на́выкі

communion [kəˈmju:niən] n.

1. агу́льнасць, супо́льнасць

2. зно́сіны, су́вязь;

in communion with nature у це́снай су́вязі з прыро́дай

3. агу́льнасць веравызна́ння

4. Communion relig. прыча́сць, прычашчэ́нне;

receive/take communion прычашча́цца

communism [ˈkɒmjunɪzəm] n. камуні́зм

communist [ˈkɒmjunɪst] n. камуні́ст; камуні́стка

community [kəˈmju:nəti] n.

1. абшчы́на; супо́лка

2. the community грамада́, тавары́ства, згуртава́нне, садру́жнасць, супо́льнасць

commute [kəˈmju:t] v.

1. е́здзіць штодзённа на пра́цу з пры́гарада ў го́рад

2. замяня́ць (асабліва адзін від аплаты другім)

3. змякча́ць пакара́нне

commuter [kəˈmju:tə] n.

1. той, хто штодзённа е́здзіць на пра́цу з пры́гарада ў го́рад

2. пасажы́р, які́ карыстаецца праязны́м або́ льго́тным біле́там