Verbum

confine [kənˈfaɪn] v.

1. абмяжо́ўваць;

I shall confine myself to saying that… Я абмяжуюся тым, што скажу…

2. зняво́льваць, саджа́ць (у турму)

confinement [kənˈfaɪnmənt] n.

1. турэ́мнае зняво́ленне

2. адзіно́та, само́та;

live in confi nement жыць у адзіно́це

3. dated ро́ды

confirm [kənˈfɜ:m] v.

1. пацвярджа́ць

2. сцвярджа́ць

3. зацвярджа́ць, ратыфікава́ць;

confirm a treaty ратыфікава́ць дагаво́р/дамо́ву

4. relig. канфірмава́ць

confirmation [ˌkɒnfəˈmeɪʃn] n.

1. пацвярджэ́нне

2. сцвярджэ́нне

3. зацвярджэ́нне, ратыфіка́цыя

4. relig. канфірма́цыя

confirmed [kənˈfɜ:md] adj. перакана́ны, заўзя́ты, закаране́лы;

a confirmed bachelor перакана́ны халасця́к

confiscate [ˈkɒnfɪskeɪt] v. канфіскава́ць

confiscation [ˌkɒnfɪˈskeɪʃn] n. канфіска́цыя

conflict​¹ [ˈkɒnflɪkt] n.

1. канфлі́кт, сутыкне́нне

2. супярэ́чнасць

♦

a conflict of interests сутыкне́нне інтарэ́саў

conflict​² [kənˈflɪkt] v. (with) канфліктава́ць; супярэ́чыць

conform [kənˈfɔ:m] v.

1. прыстасо́ўваць; прыстасо́ўвацца

2. (to) падпарадко́ўвацца;

conform to the rules падпарадко́ўвацца пра́вілам

3. узгадня́ць; узгадня́цца; адпавяда́ць