Verbum

destroy [dɪˈstrɔɪ] v.

1. разбура́ць, буры́ць; знішча́ць, руйнава́ць

2. забіва́ць (жывёл);

The horse broke its leg and had to be destroyed. Конь зламаў нагу, і яго давялося забіць.

destroyer [dɪˈstrɔɪə] n. mil. эсмі́нец

destruction [dɪˈstrʌkʃn] n. разбурэ́нне, знішчэ́нне;

bring smb. to destruction даве́сці каго́-н. да кра́ху

destructive [dɪˈstrʌktɪv] adj. разбура́льны;

a destructive example ве́льмі дрэ́нны пры́клад;

destructive power mil. разбура́льная сі́ла

detach [dɪˈtætʃ] v. аддзяля́ць; раз’ядно́ўваць;

detach oneself from reality адысці́ ад рэчаі́снасці

detached [dɪˈtætʃt] adj.

1. непрадузя́ты; незале́жны

2. абыя́кавы;

a detached attitude абыя́кавае ста́ўленне

detached house [dɪˈtætʃtˌhaʊs] n. асабня́к, дом для адно́й сям’і́

detachment [dɪˈtætʃmənt] n.

1. аддзяле́нне, раз’ядна́нне

2. раўнаду́шша; абыя́кавасць

3. mil. атра́д

detail [ˈdi:teɪl] n. падрабя́знасць, дэта́ль

♦

in detail падрабя́зна, дэталёва;

go into detail(s) паглыбля́цца ў падрабя́знасці; разгляда́ць падрабя́зна

detailed [ˈdi:teɪld] adj. падрабя́зны, дэталёвы