Verbum

suppuration [ˌsʌpjuˈreɪʃn] n. med. нагнае́нне; гноецячэ́нне

supremacy [s(j)u:ˈpreməsi] n.

1. (over) перава́га;

technological supremacy тэхні́чная перава́га

2. вяршэ́нства, панава́нне, вярхо́ўная ўла́да; супрэма́цыя

supreme [s(j)u:ˈpri:m] adj.

1. вышэ́йшы, вярхо́ўны;

the supreme good вышэ́йшае шча́сце, вышэ́йшае дабро́;

reign supreme непадзе́льна ўлада́рыць

2. найвялі́кшы, найважне́йшы;

supreme courage найвялі́кшая хра́брасць

3. апо́шні; максіма́льны;

at the supreme moment у апо́шні мо́мант

supremely [s(j)u:ˈpri:mli] adv. fml у вышэ́йшай ступе́ні;

He was supremely happy. Ён быў надзвычай шчаслівы.

Supreme Being [s(j)u:ˌpri:mˈbi:ɪŋ] n. fml the Supreme Being Усявы́шні

Supreme Court [s(j)u:ˌpri:mˈkɔ:t] n. the Supreme Court Вярхо́ўны суд

Supreme Pontiff [s(j)u:ˌpri:mˈpɒntɪf] n. the Supreme Pontiff Па́па Ры́мскі

Supreme Soviet [s(j)u:ˌpri:mˈsəʊviət] n. the Supreme Soviet Вярхо́ўны Саве́т (орган улады)

supremo [s(j)u:ˈpri:məʊ] n. BrE, infml (pl. -os) кіраўні́к, правады́р; дыкта́тар

surcharge​¹ [ˈsɜ:tʃɑ:dʒ] n.

1. дадатко́вая нагру́зка, перагру́зка

2. дапла́та, прыпла́та (за пісьмо, бандэроль і да т.п.); дадатко́вы пада́так

3. штраф, пе́ня