Verbum

supreme [s(j)u:ˈpri:m] adj.

1. вышэ́йшы, вярхо́ўны;

the supreme good вышэ́йшае шча́сце, вышэ́йшае дабро́;

reign supreme непадзе́льна ўлада́рыць

2. найвялі́кшы, найважне́йшы;

supreme courage найвялі́кшая хра́брасць

3. апо́шні; максіма́льны;

at the supreme moment у апо́шні мо́мант