Verbum

convict​¹ [ˈkɒnvɪkt] n. law асу́джаны, зняво́лены; ка́таржнік

convict​² [kənˈvɪkt] v. law прызнава́ць вінава́тым, выно́сіць прысу́д/прыгаво́р, прыгаво́рваць, асуджа́ць

conviction [kənˈvɪkʃn] n.

1. перакана́нне

2. упэ́ўненасць, перакана́насць;

in full conviction з по́ўнай упэ́ўненасцю

3. law асуджэ́нне, прысу́д, прызна́нне вінава́тым

convince [kənˈvɪns] v. перако́нваць

convincing [kənˈvɪnsɪŋ] adj. перакана́ўчы, перакана́льны

convincingly [kənˈvɪnsɪŋli] adv. перакана́ўча, перакана́льна

convivial [kənˈvɪviəl] adj.

1. кампане́йскі, вясёлы

2. свято́чны, банке́тны

convoy​¹ [ˈkɒnvɔɪ] n.

1. суправаджэ́нне

2. кало́на (аўтатранспарту); карава́н (суднаў); канво́й;

travel in convoy е́хаць кало́най

convoy​² [ˈkɒnvɔɪ] v. суправаджа́ць; канваі́раваць

convulse [kənˈvʌls] v.

1. калаці́цца, уздры́гваць; бі́цца ў су́таргах/канву́льсіях;

be convulsed with laughter калаці́цца ад сме́ху

2. выкліка́ць су́таргі/канву́льсіі