Verbum

demonstrable [dɪˈmɒnstrəbl] adj. fml до́казны, даказа́льны

demonstrate [ˈdemənstreɪt] v.

1. дэманстрава́ць; пака́зваць

2. маніфестава́ць

demonstration [ˌdemənˈstreɪʃn] n.

1. дэманстра́цыя; пака́з

2. маніфеста́цыя

demonstrative [dɪˈmɒnstrətɪv] adj.

1. нагля́дны; перакана́ўчы

2. экспансі́ўны, нястры́маны;

a demonstrative person нястры́маны чалаве́к

3. ling. указа́льны;

a demonstrative pronoun указа́льны займе́ннік

demonstrator [ˈdemənstreɪtə] n.

1. дэманстра́нт

2. дэманстра́тар

demoralization BrE -isation [dɪˌmɒrəlaɪˈzeɪʃn] n. дэмараліза́цыя

demoralize BrE -ise [dɪˈmɒrəlaɪz] v. дэмаралізава́ць

demote [ˌdi:ˈməʊt] v. паніжа́ць у паса́дзе/зва́нні;

They never get demoted. Іх ніколі не знімаюць з пасады.

demur​¹ [dɪˈmɜ:] n. :

♦

without demur fml без нія́кага пярэ́чання; без сумне́ння

demur​² [dɪˈmɜ:] v. fml пярэ́чыць; адмаўля́цца