Verbum

invective [ɪnˈvektɪv] n. fml інвекты́ва; ла́янка

invent [ɪnˈvent] v.

1. вынахо́дзіць

2. выдумля́ць;

What excuse did he invent this time? Якое апраўданне ён выдумаў гэтым разам?

invention [ɪnˈvenʃn] n.

1. вынахо́дніцтва; вынахо́дства

2. вы́думка;

His story is pure invention. Ягоны расказ – адна выдумка.

inventive [ɪnˈventɪv] adj. вынахо́длівы, знахо́длівы

inventor [ɪnˈventə] n. вынахо́днік, вынахо́дца

inventory [ˈɪnvəntri] n. інвента́р; спіс, рэе́стр

inverse [ɪnˈvɜ:s] adj. адваро́тны, супрацьле́глы;

in inverse proportion to smth. у адваро́тнай прапо́рцыі да чаго́-н.

inversion [ɪnˈvɜ:ʃn] n.

1. перастано́ўка, пераваро́чванне

2. ling. інве́рсія

invert [ɪnˈvɜ:t] v.

1. fml перастаўля́ць, пераваро́чваць

2. chem. інвертава́ць

invertebrate​¹ [ɪnˈvɜ:tɪbrət] n. biol. беспазвано́чны;

the invertebrates беспазвано́чныя (жывёлы)