Verbum

honor [ˈɒnə] AmE = honour​¹

honorable [ˈɒnərəbl] AmE = honourable

honorary [ˈɒnərəri] adj.

1. ганаро́вы (пра ступень, званне)

2. пачэ́сны, шано́ўны, паважа́ны

honour​¹ [ˈɒnə] n.

1. го́нар;

the guest of honour ганаро́вы госць;

a man of honour шляхе́тны чалаве́к

2. pl. honours ушанава́нні;

the New Year’s honours list спіс ушанава́ных на Но́вы год

3. pl. honours адзна́ка (вышэ́йшая);

honours degree дыпло́м з адзна́кай, «чырво́ны дыпло́м»

4. сла́ва, паша́на;

His/Her/Your Honour Яго́/Яе́/Ва́ша вялі́касць

♦

do smb. an honour fml рабі́ць го́нар, рабі́ць ла́ску;

do the honours прыма́ць гасце́й;

in honour of smb./smth. у знак пава́гі да каго́-н./чаго́-н.; у го́нар

honour​² [ˈɒnə] v.

1. шанава́ць; паважа́ць;

I feel highly honoured. Дзякую за пашану.

2. (with) ушано́ўваць, уганаро́ўваць;

He was honoured with a Nobel prize for Literature. Яму прысудзілі Нобелеўскую прэмію за дасягненні ў літаратуры.

honourable [ˈɒnərəbl] adj.

1. сумле́нны; высакаро́дны

2. пачэ́сны, ганаро́вы;

an honourable duty пачэ́сны абавя́зак

3. шано́ўны, паважа́ны; высокашано́ўны, высокапаважа́ны;

the/my Honourable Alan Simpson шано́ўны А́лан Сі́мпсан

Hons [ɒnz] BrE (скар. ад honours) (ужываецца пасля ўніверсітэцкай ступені);

Tom Brown BA (Hons) Том Браўн – бакала́ўр гуманіта́рных наву́к