Verbum

bear​² [beə] v. (bore, borne)

1. выно́сіць, зно́сіць, цярпе́ць, трыва́ць;

She couldn’t bear a thought of losing him. Яна не магла змірыцца з думкаю, што страціць яго;

bear an operation перане́сці апера́цыю

2. насі́ць, не́сці;

bear in mind мець на ўва́зе;

bear responsibility не́сці адка́знасць;

bear the blame быць вінава́тым

3. пака́зваць, мець;

Ніs latest work doesn’t bear comparison. Яго апошняя праца не мае роўных;

bear resemblance to быць падо́бным да;

bear no relation to не мець дачыне́ння да

4. раджа́ць, нараджа́ць;

She bore him a son. Яна нарадзіла яму сына.

be born нарадзі́цца

♦

be born yesterday як бы́ццам то́лькі ўчо́ра нарадзі́ўся (наіўны)

bear away [ˌbeərəˈweɪ] phr. v. адно́сіць, адво́зіць

bear down [ˌbeəˈdaʊn] phr. v. (on) кіда́цца, накі́двацца, налята́ць, напада́ць, атакава́ць

bear out [ˌbeərˈaʊt] phr. v. падтры́мліваць, падмацо́ўваць;

bear up [ˌbeərˈʌp] phr. v. трыма́цца сто́йка, не злама́цца, вы́трымаць

bearable [ˈbeərəbl] adj. дапушча́льны; цярпі́мы; нядрэ́нны, ніштава́ты;

Тhe heat is not bearable! Спякота – нельга вытрываць!

bearberry [ˈbeəberi] n. bot. талакня́нка

bearcat [ˈbeəkæt] n. zool. па́нда

beard [bɪəd] n. барада́

bearded [ˈbɪədɪd] adj. барада́ты

bearer [ˈbeərə] n.

1. насі́льшчык;

a bearer of dispatches дыпламаты́чны кур’е́р;

a bearer of rumours плятка́р; плятка́рка;

a standard bearer сцягано́сец;

a stretcher bearer саніта́р (які носіць насілкі)

2. но́сьбіт;

a bearer of tradition той, хто захо́ўвае трады́цыі

bearing [ˈbeərɪŋ] n.

1. (on) адно́сіны; аспе́кт, бок, падыхо́д;

Regular exercise has a direct bearing on health. Пастаянныя практыкаванні маюць прамыя адносіны да здароўя.

2. паво́дзіны, мане́ра трыма́цца; паста́ва, вы́праўка;

Тhey loved her for her kindly bearing. Яны любілі яе за дабрату.

3. tech. напра́мак, арыента́цыя;

a magnetic bearing магні́тны а́зімут

4. tech. падшы́пнік

♦

get/find/take one’s bearings вызнача́ць сваё месцазнахо́джанне, арыентава́цца;

lose one’s bearings заблудзі́цца, згубі́ць арыента́цыю

bearskin [ˈbeəskɪn] n.

1. шку́ра/фу́тра мядзве́дзя

2. фу́травы кі́вер (англійскіх гвардзейцаў)

beast [bi:st] n.

1. lit. звер;

a wild beast fml дзі́кі звер;

a beast of prey драпе́жнік

2. infml звяру́га, скаці́на, свіння́

3. : a beast of a job infml ве́льмі непрые́мная рабо́та