Verbum

commit [kəˈmɪt] v.

1. рабі́ць (часцей што-н. дрэннае); чыні́ць, учыня́ць; твары́ць;

commit a crime зрабі́ць/учыні́ць злачы́нства;

commit suicide ско́нчыць жыццё самазабо́йствам/самагу́бствам

2. прызнача́ць (грошы, сродкі на што-н.); адво́дзіць (час на што-н.)

3. : commit oneself звя́зваць сябе́ (абавязкамі, абяцаннямі)

4. змяшча́ць;

commit to hospital змясці́ць у бальні́цу;

commit to memory заву́чваць, запаміна́ць;

commit to paper запі́сваць

commitment [kəˈmɪtmənt] n. абавяза́цельства; адда́насць (працы)

committed [kəˈmɪtɪd] adj. адда́дзены яко́й-н. ідэ́і, спра́ве

committee [kəˈmɪti] n. камітэ́т, камі́сія

commodity [kəˈmɒdəti] n. тава́р; праду́кт;

commodity turnover таваразваро́т

common​¹ [ˈkɒmən] n. абшчы́нная зямля́, абшчы́нны вы́ган

♦

have nothing in common не мець нічо́га агу́льнага;

in common суме́сна, супо́льна

common​² [ˈkɒmən] adj.

1. распаўсю́джаны, звыча́йны;

the common cold звыча́йная прасту́да

2. агу́льны, суме́сны, супо́льны;

the Common Market Агу́льны ры́нак;

for the common good дзе́ля агу́льнага дабра́

3. про́сты; звыча́йны;

the common people про́стыя/звыча́йныя лю́дзі

♦

common or garden BrE, infml звыча́йны

commonly [ˈkɒmənli] adv. звыча́йна

commonplace [ˈkɒmənpleɪs] adj. бана́льны, шабло́нны, збі́ты

Commons [ˈkɒmənz] n. pl. the Commons = the House of Commons