Verbum

degeneration [dɪˌdʒenəˈreɪʃn] n.

1. заняпа́д, выраджэ́нне, дэгенера́цыя

2. med. перараджэ́нне (тканак)

degradation [ˌdegrəˈdeɪʃn] n.

1. дэграда́цыя, заняпа́д (маральны)

2. archaic паніжэ́нне, разжа́лаванне

degrade [dɪˈgreɪd] v.

1. прыніжа́ць, падрыва́ць аўтарытэ́т

2. прыво́дзіць да заняпа́ду; псава́ць

3. дэградзі́раваць; прыхо́дзіць у заняпа́д

degree [dɪˈgri:] n.

1. гра́дус

2. ступе́нь; узро́вень;

in the highest degree у найвышэ́йшай ступе́ні;

to some degree у пэ́ўнай ступе́ні;

not in the slightest degree анічу́ць, ніко́лькі

3. ступе́нь;

take one’s degree атрыма́ць ступе́нь;

the degree of bachelor/master/doctor ступе́нь бакала́ўра/магі́стра/до́ктара

4. ling. ступе́нь;

degrees of comparison ступе́ні параўна́ння

♦

by degrees паступо́ва

dehydrate [di:ˈhaɪdreɪt] v. chem. абязво́джваць

dehydration [ˌdi:haɪˈdreɪʃn] n. chem. абязво́джванне

deictic [ˈdaɪktɪk,ˈdeɪktɪk] adj. ling. дэйкты́чны

deity [ˈdeɪəti, ˈdi:əti] n. fml

1. бажаство́, бог;

pagan deities язы́чніцкія багі́

2. бо́скасць

3. the Deity fml Бог

deixis [ˈdeɪksɪs, ˈdaɪksɪs] n. ling. дэ́йксіс

dejected [dɪˈdʒektɪd] adj. марко́тны, тужлі́вы, само́тны, су́мны