Verbum

defective [dɪˈfektɪv] adj.

1. дэфекты́ўны, зага́нны; няспра́ўны, сапсава́ны; недаскана́лы

2. : ling. a defective verb дзеясло́ў з няпо́ўным спражэ́ннем, з няпо́ўнай парады́гмай

defence [dɪˈfens] n. BrE

1. абаро́на (у розных знач.); ахо́ва;

the defence industry абаро́нная прамысло́васць;

the Ministry of Defence Міністэ́рства абаро́ны (у Вялікабрытаніі);

the Department of Defense Міністэ́рства абаро́ны (у ЗША)

2. (звыч. pl.) умацава́нні (абарончыя)

defenceless [dɪˈfensləs] adj. безабаро́нны

defend [dɪˈfend] v. абараня́ць, барані́ць (у розных знач.);

defend one’s ideas адсто́йваць свае́ ідэ́і

defendant [dɪˈfendənt] n. law абвінава́чаны, падсу́дны

defender [dɪˈfendə] n. абаро́нца;

a defender of human rights праваабаро́нца

defense [dɪˈfens] AmE = defence

defensive [dɪˈfensɪv] adj.

1. абаро́нны, абаро́нчы

2. : He has a defensive manner. Ён як быццам апраўдваецца.

defer​¹ [dɪˈfɜ:] v. адтэрміно́ўваць; адкла́дваць;

deferred payment адтэрмінава́ны плаце́ж

defer​² [dɪˈfɜ:] v. (to) fml лічы́цца (з кім-н./чым-н.); згаджа́цца (з кім-н./чым-н.); саступа́ць, падпарадко́ўвацца