Verbum

white​¹ [waɪt] n.

1. бяло́к (яйка)

2. бяло́к (вока);

turn up the whites of one’s eyes закаці́ць во́чы

3. бе́лы ко́лер; бе́лая фа́рба

4. pl. whites бе́лае адзе́нне

5. бе́лы (чалавек); беласку́ры

6. бе́лы; белагвардзе́ец

♦

call white black называ́ць бе́лае чо́рным

white​² [waɪt] adj.

1. бе́лы;

paint white фарбава́ць у бе́лы ко́лер, бялі́ць;

white rice шліфава́ны рыс;

white salt стало́вая соль;

white hands белару́чка;

white as snow бе́лы як снег, беласне́жны

2. бле́дны;

white as ashes/death бле́дны як смерць;

white as a sheet бе́лы як палатно́;

white with rage пабяле́ць ад лю́тасці;

turn white паблядне́ць, пабяле́ць

3. сівы́

♦

show the white feather бая́цца, маладу́шнічаць;

a white night бяссо́нная ноч;

a white elep hant непатрэ́бная рэч;

hoist/show/wave the white flag здава́цца, капітулява́ць

whitebait [ˈwaɪtbeɪt] n. малёк, маля́ўка; дро́бная малада́я ры́ба

Whitehall [ˈwaɪthɔ:l] n. Уайтхо́л (вуліца ў Лондане, на якой знаходзяцца ўрадавыя ўстановы); англі́йскі ўра́д

whiten [ˈwaɪtn] v.

1. бялі́ць, адбе́льваць

2. стаць бе́лым, пабяле́ць

whitewash​¹ [ˈwaɪtwɒʃ] n.

1. бялі́лы

2. пабе́лка, пабе́л

3. спро́ба абялі́ць, схава́ць недахо́пы;

The report was simply a whitewash. Даклад быў проста хлуснёй.

whitewash​² [ˈwaɪtwɒʃ] v. бялі́ць;

whitewash smb. хава́ць чые́-н. недахо́пы; апра́ўдваць каго́-н.

white-collar [ˌwaɪtˈkɒlə] n. : а white-collar worker «бе́лы каўне́рык», службо́вец, слу́жачы;

white-collar jobs канто́рскія паса́ды, «чы́стая» рабо́та

white-faced [ˌwaɪtˈfeɪst] adj. бле́дны, бледнатва́ры;

white-faced with anger збяле́лы ад зло́сці

white-hot [ˌwaɪtˈhɒt] adj.

1. распа́лены да бе́лага; гара́чы

2. узбу́джаны; даве́дзены да шале́нства