Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

утыкать

I \(уты́кать\)

совер. разг. утыкаць

(запихивая, заполнить) абтыкаць, мног. паабтыкаць, абаткнуць

II \(утыка́ть\)

несовер. (к уткнуть) разг.

1) (упирать во что-либо) упіраць

(втыкать) обл. утыкаць

2) (погружать во что-либо) утыкаць

(прятать во что-либо) хаваць

3) перен. (неподвижно устремлять — глаза, взгляд) упіраць, утаропліваць

III \(утыка́ть\)

несовер. разг. (к утыкать) утыкаць

(запихивая, заполнять) абтыкаць

утыкаться

I несовер. разг.

1) (ткнувшись, погружаться во что-либо) утыкацца

(прятаться во что-либо) хаваць (што ў што)

2) (наталкиваться на что-либо) упірацца

3) перен. (сосредотачиваться на чём-либо, поглощаться чем-либо) утыкацца

см. уткнуться

II несовер. страд. утыкацца

абтыкацца

см. утыкать III

утыкивать

несовер. разг. утыкваць

(запихивая, заполнять) абтыкаць

утыкиваться

страд. утыквацца

абтыкацца