Verbum

утяжеление

пацяжэнне, -ння ср.

уцяжарванне, -ння ср.

утяжелённый

уцяжараны

утяжелитель

спец. уцяжарвальнік, -ка муж.

утяжелить

совер. зрабіць (больш) цяжкім

уцяжарыць

утяжелиться

пацяжэць, зрабіцца (стаць) (больш) цяжкім

утяжелять

несовер. рабіць (больш) цяжкім

уцяжарваць

утяжеляться

1) цяжэць, рабіцца (станавіцца) цяжэйшым (больш цяжкім)

уцяжарвацца

2) страд. уцяжарвацца

утянуть

совер.

1) разг. (уволочь за собой) сцягнуць

(куда-либо — ещё) зацягнуць

2) (уменьшить в объёме) разг. зацягнуць

утянуть талию — зацягнуць талію

3) перен. (украсть) прост. сцягнуць

утятина

жен. разг. качынае мяса

утятница

в разн. знач. качачніца, -цы жен.