утыкать

I \(уты́кать\)

совер. разг. утыкаць

(запихивая, заполнить) абтыкаць, мног. паабтыкаць, абаткнуць

II \(утыка́ть\)

несовер. (к уткнуть) разг.

1) (упирать во что-либо) упіраць

(втыкать) обл. утыкаць

2) (погружать во что-либо) утыкаць

(прятать во что-либо) хаваць

3) перен. (неподвижно устремлять — глаза, взгляд) упіраць, утаропліваць

III \(утыка́ть\)

несовер. разг. (к утыкать) утыкаць

(запихивая, заполнять) абтыкаць

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)